هميشه درد از ديگران است ، گاه از نبودنشان ، گاه از
بودنشان !
*****
ميدهمن مغرور ترينم ، چون تو بهتريني !
يه بغل گل هاي لاله ، سبدي پر از ستاره/ ميفرستم
واسه دوستم ، كه دلش مثل بهاره
*****
ميكننداما محكمند ، خوش به حالشان كه لنگه ي
همند...اي ثانيه ها مرا تب آلود كنيد / سرتاسر خانه را
پر از عود كنيد
چشمان حسود كور ، عاشق شده ام / اسفند براي دل
من دود كنيد
*****
آنقدر بزرگ كه از دست ابراهيم نيز كاري بر نمي آيد
*****
شودروح من هر دم تو را خواند ولي / در حضورت آتش
جان كم شود
*****
خود در انديشه ي سلامي هستم كه ميخواهم تقديمت
كنماما نجوايي از درونم ميگويد : به چه مي انديشي ؟به
تمناي كدامين وصال اين چنين بي قراري !مسافر تو
اينجاست ، ميان سينه ات ، او هرگز اين كلبه ي محقر
را ترك نكرده
*****
نگاهي سرد نيز ميشكند
*****
دور خدايا مي كرد
*****
است در ميزندغم با همه غم بودنش هر شب به من سر
ميزنداي دوستان بي وفا از غم بياموزيد وفاغم با همه
غم بودنش هر شب به من سر ميزند
*****
هستنبا اينكه ميدونن اگر برسن به ساحل ميميرن بازم
بيقرار رسيدن
*****
ميكنم دوسم داره دوسم نداره…با ترس تك تك گلبرگهارا
يواش يواش ميكنم و همچنان زمزمه ميكنم…براي ادامه
دادن مردد هستم ولي نه! ميترسم!چشمهايم را بسته
نيت ميكنم”دوسم داره” و همه ي گلبرگ ها رو يهو ميكنم
*****
بزرگيم چه دلتنگيم …كاش همان كودكي بوديم كه
حرفهايش را ..مي توان از نگاهش خوانداما اكنون اگر
فرياد هم بزنيم كسي نمي فهمد …و دل خوش كرده
ايم كه سكوت كرده ايم
*****
هم قشنگ استاگر دنياي ما دنياي درد است بدان
عاشق شدن از بحررنج است
اگر عاشق شدن پس يك گناه است دل عاشق
شكستن صد گناه است